45 χρόνια απο την κατοχή του Αττίλα κλείνουν φέτος για την Κύπρο μας και είναι λυπηρό ότι τόσα χρόνια δεν βρέθηκε η λύση στο Κυπριακό, μάλιστα, αυτές τις αποφράδες ημέρες , ακούγονται πάλι ιαχές πολέμου.
Δυστυχώς,η μετάνοια των ισχυρών αυτού του κόσμου τυγχάνει πράγμα ανύπαρκτο που πολύ δύσκολα θα μαλακώσει τις καρδιές αυτών που ζουν μέσα στην χλιδή και στον πλούτο εις βάρος του ταπεινού λαού του Θεού που τελικά στέκεται άμοιρος των ύπουλων και δόλιων σχεδίων τους....
Η Κύπρος ήλθε καιρός να ελευθερωθεί γιατί το θέλει το Μεγάλο Αφεντικό που είναι ο Χριστός .
Ο Κυπριακός λαός έκανε τον κανόνα του , έκανε την μετάνοια του , ταπεινώθηκε και χρόνια τώρα παρακαλεί να αποδωθεί η άνωθεν δικαιοσύνη, η Θεία δικαιοσύνη και τώρα ο Μεγαλοδύναμος θα κάνει το έλεος Του στους πιστούς δούλους Του ,θα μας δώσει πίσω ό,τι χάσαμε, θα μας ευλογήσει με τα δύο Του χέρια θα μας πάρει αγκαλιά όπως εδώ τον γέροντα Πορφύριο που βρίσκεται μέσα στην αγκαλιά του Χριστού μας και ως παιδιά Του αγαπημένα θα μας δώσει πίσω την περιουσία μας......
Εμείς όμως, πρέπει να κάνουμε σωστή διαχείριση, να σκεφτούμε με αγάπη, με φιλαδελφία έτσι ώστε ό,τι λάθη κάναμε στο παρελθόν να μην επαναληφθούν.......
45 ολόκληρα χρόνια ένα νησί χωρίστηκε στα δύο . Δύο κόσμοι, ένας απο δω, ένας απο κει, μα τίποτα κοινό μεταξύ τους;
Όταν επισκέφτηκα τα κατεχόμενα μία βαθιά θλίψη κατέλαβε την καρδιά μου μέσα στα χαλάσματα και τα ερείπια της Αμμοχώστου, της νεκρής πόλης.. άφησα την πιο γλυκειά μου προσευχή στον Χριστό μας: είθε Κύριε σπλαχνισθείς επί των πιστών δούλων Σου, παραβλέψεις τας πολλάς ανομίας μας και χαροποιήσεις την φτωχήν καρδίαν μας και ζωογονήσεις τούτον τον τόπον ίνα πάλιν και πολλάκις ακουστεί η γλυκόλαλη καμπάνα που θα προσκαλέσει τους χριστιανούς στην μία θυσία, την Θεία ευχαριστία έως της συντέλειας των αιώνων.....
Δυστυχώς,η μετάνοια των ισχυρών αυτού του κόσμου τυγχάνει πράγμα ανύπαρκτο που πολύ δύσκολα θα μαλακώσει τις καρδιές αυτών που ζουν μέσα στην χλιδή και στον πλούτο εις βάρος του ταπεινού λαού του Θεού που τελικά στέκεται άμοιρος των ύπουλων και δόλιων σχεδίων τους....
Η Κύπρος ήλθε καιρός να ελευθερωθεί γιατί το θέλει το Μεγάλο Αφεντικό που είναι ο Χριστός .
Ο Κυπριακός λαός έκανε τον κανόνα του , έκανε την μετάνοια του , ταπεινώθηκε και χρόνια τώρα παρακαλεί να αποδωθεί η άνωθεν δικαιοσύνη, η Θεία δικαιοσύνη και τώρα ο Μεγαλοδύναμος θα κάνει το έλεος Του στους πιστούς δούλους Του ,θα μας δώσει πίσω ό,τι χάσαμε, θα μας ευλογήσει με τα δύο Του χέρια θα μας πάρει αγκαλιά όπως εδώ τον γέροντα Πορφύριο που βρίσκεται μέσα στην αγκαλιά του Χριστού μας και ως παιδιά Του αγαπημένα θα μας δώσει πίσω την περιουσία μας......
Εμείς όμως, πρέπει να κάνουμε σωστή διαχείριση, να σκεφτούμε με αγάπη, με φιλαδελφία έτσι ώστε ό,τι λάθη κάναμε στο παρελθόν να μην επαναληφθούν.......
45 ολόκληρα χρόνια ένα νησί χωρίστηκε στα δύο . Δύο κόσμοι, ένας απο δω, ένας απο κει, μα τίποτα κοινό μεταξύ τους;
Όταν επισκέφτηκα τα κατεχόμενα μία βαθιά θλίψη κατέλαβε την καρδιά μου μέσα στα χαλάσματα και τα ερείπια της Αμμοχώστου, της νεκρής πόλης.. άφησα την πιο γλυκειά μου προσευχή στον Χριστό μας: είθε Κύριε σπλαχνισθείς επί των πιστών δούλων Σου, παραβλέψεις τας πολλάς ανομίας μας και χαροποιήσεις την φτωχήν καρδίαν μας και ζωογονήσεις τούτον τον τόπον ίνα πάλιν και πολλάκις ακουστεί η γλυκόλαλη καμπάνα που θα προσκαλέσει τους χριστιανούς στην μία θυσία, την Θεία ευχαριστία έως της συντέλειας των αιώνων.....